12 december 2017
Afgelopen week hebben we een workshop verzorgd voor professionals die werkzaam zijn in het sociale domein (oa jeugdzorg, schuldhulpverlening, maatschappelijk werk).
In 1,5 uur hebben we de deelnemers laten proeven en oefenen met een andere manier van de klanten aanspreken. Veel hulpverleners zijn vaak zo betrokken bij hun cliënten dat zij vooral op een liefdevolle maar niet altijd effectieve manier hun klanten in beweging willen zetten.
Want door alleen mee te hummen en het denkwerk (eigenlijk) uit handen te nemen, gaan de klanten juist achteroverleunen en leggen ze hun ‘sores’ met het grootste gemak bij de goedbedoelende hulpverlener neer.
Tijdens de workshop bespraken we de zogenaamde provocatieve gespreksstijl. Bij het woord provocatie hebben de meeste mensen een negatieve associatie.
De provocatieve gespreksstijl is echter een interactie die helpt om de problemen van de cliënten door de cliënt zélf op te laten lossen. Eigenlijk is het een soort ‘de ezel aan zijn staart trekken en dan gaat ie vanzelf lopen’ methodiek.
Tijdens het oefenen maar ook wanneer de gespreksstijl in de dagelijkse praktijk gebruik wordt, wordt er altijd veel gelachen. Dat maakt de problematiek van de cliënt minder zwaar en ook verandert de wijze waarop de cliënt en de hulpverlener/coach samen naar het probleem kijken. Omdat er gelachen wordt lijkt het een niet serieuze methodiek maar niets is minder waar.
Het helpt om juist om op een luchtige manier gevoelens van onvermogen bespreekbaar te maken. De belangrijkste vaardigheid blijft wel om met compassie te luisteren en te kijken naar de cliënt om vervolgens uit te spreken wat je op dat moment eigenlijk denkt.
De enige die namelijk in het gesprek met de cliënt ander gedrag kan vertonen is de professional zelf.
Wanneer deze dan ook de verwachtingen kan loslaten en mee kan gaan in de flow van het gesprek, dan ontstaat er een andere energie.
De insteek van de workshop was:
- de deelnemers te laten ontdekken hoe ze anders kunnen inspelen op de situatie en hen te laten variëren met verbale – non verbale houding en communicatie
- te onderzoeken welke provocatieve insteek gebruikt kon worden.
De opbrengst van de workshop was dat de professionals werden ondersteund bij het
- op een andere manier omgaan met meervoudige problematiek van de cliënten
- op een andere manier omgaan met gevoelens en onvermogen van de professionals zelf
- in de werkomgeving bespreekbaar krijgen van de onderlinge samenwerking en interactie
- gedrag van de ander met compassie te herkennen en humor in te zetten om te relativeren
- met elkaar als professionals over het eigen ongenoegen en onvermogen te spreken
- vergroten van het ‘samen komen we er wel uit’ groepsgevoel
In de korte tijd die we beschikbaar hadden hebben we een behoorlijk aantal van de deelnemers aan het denken gezet over hun eigen manier van aanspreken van de cliënt.
Door de praktijkoefening werd vooral duidelijk dat altijd het protocol precies volgen niet in alle gevallen effectief is.
De reactie van de opdrachtgever aan het eind was dan ook;
“Wij zijn nog lang gebleven en ik heb hier en daar nog even gepolst hoe de reacties waren. De sfeer zat er goed in en de ‘chemie’ tussen jullie beiden hielp daarbij een handje mee. Dat iedereen BRAAAAAF mee ging in de opdracht, heeft menigeen wakker geschud…”
Als je ook een workshop provocatief handelen of zoals wij het noemen ‘Mindfoolness’ voor jou team wilt inzetten?
Neem contact met ons op voor een kennismakingsgesprek; maar alleen als je durft!